ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารกับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากาฬสินธุ์

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากาฬสินธุ์ (2) ศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากาฬสินธุ์ และ (3) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารกับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากาฬสินธุ์ กลุ่มตัวอย่างได้แก่ สถานศึกษาขั้นพื้นฐานในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาปรถมศึกษากาฬสินธุ์ จำนวน 226 โรงเรียน ใช้วิธีการสุ่มอย่างง่าย ผู้ให้ข้อมูล คือรองผู้อานวยการฝ่ายวิชาการหรือหัวหน้าวิชาการโรงเรียนละ 1 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบบันทึกข้อมูลผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และแบบสอบถามแบบมาตรประมาณค่าเกี่ยวกับภาวะผู้นำทางวิชาการ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน ผลการวิจัยปรากฏว่า (1) ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากาฬสินธุ์ในภาพรวมอยู่ในระดับมากทุกด้าน ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุดคือ ด้านการบริหารจัดการหลักสูตร รองลงมาคือ ด้านการเสริมสร้างขวัญและกำลังใจ ด้านการสนับสนุนทรัพยากรการสอน และด้านการนิเทศการสอนตามลำดับ (2) สถานศึกษาที่นักเรียนมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสูงมี 137 แห่ง สถานศึกษาที่นักเรียนมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนต่ามี 89 แห่ง และ (3) ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารกับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากาฬสินธุ์ในภาพรวม ไม่มีความสัมพันธ์เชิงบวกที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ .01 แต่พบว่า ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหาร ด้านการสนับสนุนทรัพยากรการสอน มีความสัมพันธ์เชิงลบกับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในระดับน้อยมาก