ผลการใช้ชุดกิจกรรมแนะแนวเพื่อเสริมสร้างความทะเยอทะยานของนักเรียนวัยรุ่นในสถานสงเคราะห์บ้านพักพิงอำเภอเชียงคำ จังหวัดพะเยา

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) เปรียบเทียบความทะเยอทะยานของนักเรียนวัยรุ่นกลุ่มทดลอง ก่อนและหลังการใช้ชุดกิจกรรมแนะแนว และ (2) เปรียบเทียบความทะเยอทะยานของ นักเรียนวัยรุ่นกลุ่มทดลองที่ใช้ชุดกิจกรรมแนะแนวและของนักเรียนวัยรุ่นกลุ่มควบคุมที่ทํากิจกรรมแนะแนวแบบปกติ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือนักเรียนวัยรุ่นในสถานสงเคราะห์บ้านพักพิงอําเภอเชียงคํา จังหวัดพะเยา ที่มีอายุระหว่าง 13 - 18 ปี จํานวน 20 คน ที่ได้มาจากการเลือกแบบเจาะจง แล้วสุ่มอย่างง่ายเพื่อแบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 10 คน เท่ากัน กลุ่มทดลองใช้ชุดกิจกรรมแนะแนวเพื่อเสริมสร้างความทะเยอทะยาน จํานวน 10 ครั้ง ครั้งละ 50 นาที ส่วนกลุ่มควบคุมทํากิจกรรมแนะแนวแบบปกติ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่(1) แบบวัดความทะเยอทะยานซึ่งมีค่าความเที่ยงเท่ากับ .89 (2) ชุดกิจกรรมแนะแนวเพื่อเสริมสร้างความทะเยอทะยาน และ (3) กิจกรรมแนะแนวแบบปกติ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือ ค่ามัธยฐาน ค่าเบี่ยงเบนควอไทล์การทดสอบวิลคอกซัน และการทดสอบแมนวิทนีย์ ผลการวิจัยปรากฏว่า (1) นักเรียนวัยรุ่นกลุ่มทดลองมีความทะเยอทะยานสูงขึ้นภายหลังการใช้ชุดกิจกรรมแนะแนวเพื่อเสริมสร้างความทะเยอทะยาน อย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และ (2) นักเรียนวัยรุ่นกลุ่มทดลองที่ใช้ชุดกิจกรรมแนะแนวมีความทะเยอทะยานมากกว่าของกลุ่มควบคุมที่ทํากิจกรรมแนะแนวแบบปกติ อย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .01